بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم تقبل منا هذا القربان 

 این حکایت تازه ای نیست . این روایت تاریخ است . از روزی که حق و باطل آفریده شد و از روزی که وظیفه تربیت نسل ایثار  به زن واگذار شد .

از همان روزی که اسماعیل وسیله امتحان شد . از همان روزی که کربلا آفریده شد و قاسم و علی اکبر و عون و عباس و حسین پا در راه شهادت گذاشتند .

و این حکایت نسل به نسل منتقل شد . و هر بار بودند مادران و زنانی که با تمام رضایت شاهد شهادت  پسرانشان، همسرانشان و برادرانشان بودند .

 و امروز صحنه روایت بحرین است .

سرزمینی که دژخیمانش پسران جوان را نیمه شب در مقابل چشم مادران زیر بار کتک می گیرند ، می دزدند ، پنهان می کنند و جنازه هایشان را تحویل میدهند .

امروز رسالت زینب بر دوش مادران بحرین است .مادرانی که رسالتشان را با تمام وجود پذیرفته اند و از دادن پسرانشان حاصل تمام عمر و زندگیشان هیچ ابایی ندارندو شجاعانه ندا بر می آورند اللهم تقبل منا هذا القربان .

و تو با دیدن این همه ایثار و از خودگذشتگی فقط یک جمله می توانی بگویی:

ما رأیت الا جمیلا