یه خبر شنیدم که داغ دلم تازه شد و از شیعه بودن خودم خجالت کشیدم  .

 مبلغین مسیحی به دارالایتام های تهران میرن و باخریدن کادو های رنگارنگ ، بابانوئل بچه مسلمونا میشن و توی لحظاتی که بچه تنها و غمگین و یا مریض هستن با اتیک کردن عنوان خاله جون روی خودشون پل میزنن به احساسات وعواطف بچه هاو لحظات تلخشون رو تبدیل به شادی میکنن .

شاید بگید چه اشکالی داره کارشون خیلی درسته ، اما غافل از این که این محبت کردن هاهم تبلیغی برای مسیحیت اما یه سرمایه گذاری طولانی مدته.

تاریخ داره تکرار میشه همه میدونن امام علی علیه السلام چقدر یتیم نواز بود و معاویه چقدر ظالم ،اما معاویه دستور می داد که به بچه یتیم ها بره ای هدیه بدن وقتی این بچه با این بره مأنوس میشد وقتی به این بره نگاه می کرد محبت معاویه توی دلش موج میزد .بعد یه مدت معاویه دستور میده که بره رو از بچه بگیرن و بگن که بره رو علی دزدید   .