گاه تضاد های ذهنی ریشه در کانالیزه شدن افراد دارد و گاه چنان قدرت مانور در اختیار حزب می باشد که فرد مسطور خروج از حزب را انحراف از موازین می داند و می توان این حرکت را نیهلیسمی نو  در فضای مدرن سیاسی بر شمرد.

در این میان حزب می تواند اجتماعی هر از چند کوچک که برای استخر می روند تا تشکل دانشجویی تا مسئولین و ...

در این میان دیکتاتور حاکم سعی بر آن دارد تا اخبار های خود را چنان بر پیکره ی جمع وارد نماید که دیگران در صورت مخالفت با این طرح انحراف از موازین را از خود نشان داده و مورد عتاب قرار گیرند.

انارشیسم فکری که در این تبادلات خبری بر فرد وارد می شود اجازه تحلیل دادن را نمی دهد و همین خود سبب انحراف جمع می شود.

انگاه که این جمع  پدر سالار شده و سعی در ایجاد تصفیه اعضا دارند سعی می کنند تا اخبار حاصله از شایعات منتقل و چنان هجمه ی روانی وخبر های ساندویچی ایجاد کنند که فرد تحلیل خود را از دست داده و تنها به تحلیل هایی که در قالب ساندویچ خبری به عنوان سس اضافه شده افاقه نمایند.

 این جریان تا جایی ادامه پیدا می کند که گروه استقلال خود را از دست داده و متکی به شخص می باشد. این فرد قدرت ریسک های بعدی را گرفته و سعی دارد که در جمع دانای کل بوده ، و حرف شنوی از او بسیار بیشتر از سایرین باشد.

این افراد که خود را یک حاکم می بینند سعی در ایجاد پایگاه در این گروه دارند و باید به گونه ای باشد تا اخبار و شایعاتی که سب پارازیت در امواج فکری انان می شود را منتشر کند.گاه حضور در بین این افراد خود تجربه ای برای جریانات بعد.

در خلال این تبادلات خبری تعدد خبرکنندگان این موضوع نیز باید به حدی باشد که فرد بتواند در ذهن خود این هجمه را به تحلیل تبدیل کند.به همین دلیل این موضوع سبب می شود که هر فرد از افراد یک تشکل یا حزب به عنوان خبر دهنده باشند و در نتیجه فرد تصور این را دارد که باید اخبار را زودتر از بقیه که اخبار را می دانند ارائه دهند و به همین دلیل سبب می شود که اشتهای افراد برای ساندویچ خبار بیشتر شود.

انتهای آنارشیسم فکری  به ایجاد حرکت های منحرف و حمایت از جریانات منحرف می شود.در بین این گروه حتی سعی دارند تا قوانین که عرفا در بین آنها بسته شده شکسته و در پنهانی حرکاتی صورت دهند تا خبر هایی که گاه شایعاتی برای سد حرکت های دیگر جوامع است را دامن بزنند.

در این میان حضور چند نوچه و پخمه حتما در روند فکری حزب تاثیر شگرفی داشته است و این گزینه به شدت حساس تر از موارد دیگر ایت.خروج از این باتلاق خبری و انارشیسم فکری گاه به اسانی و با کوچکترین اعتراض می تواند صورت گیرد زیرا فضای پاستوریزه از مخالف نیاز مبرم یک فضای بسته و شایع ساز و دیکتاتور است.تفتیش عقاید گاه با برنامههایی که جنبه های خبری دارد بر تن افراد فشرده و در مغز انان تزریق می شود.که این فضا چیزی در حد فضای خوراج می باشد.

انحراف خوارج در دریافت منحرف قوانین و خبر ها و تحلیل های رسیده بود که در انتها به ذبح عدالت مبدل شد.

ما نمک نشناس نیستیم، حق شناسی و معرفت و همراهی را هم بخوبی می شناسیم

و البته آنرا بارها و بارها ثابت کرده ایم در انقلاب،در جنگ،در تحریمها و در فتنه ها.

با خمینی و یارانش و با خامنه ای و یارانش. حتی تا آخرین لحظات هم رعایت حال

بعضیها را کرده ایم و حتی هنوز هم... . آری ما به نجابت و حیاء و حق شناسی

شهره ایم،از قرنها پیش،از صدر اسلام،از اول انقلاب وتا... قیام مهدی(عج).

اما این دلیل نمی شود از حق بگذریم،خدا نیاورد آن روز را که برای رفاقت و دوستی

از حق بگذریم که اگر چنین شد چه فرقی داریم ما با اهل کوفه؟ چه فرقی داریم با مردم

مدینه بعد از پیامبر(ص)؟ بله صحابه محترمند ولی حق از ایشان محترمتر است.

اصحاب انقلاب محترمند ولی انقلاب ، ارزشهایش و مردم انقلابی از همه محترمترند. یعنی ما، همانهایی که 

کرارا معرفت و پایبندیمان به ارزشها و اسلام و انقلاب و منسوبین به آن را ثابت کردیم.

مایی که حرفها و تهمتها را شنیدیم،سیلی و کتکها را خوردیم، جانباز و آزاده و شهید

دادیم،سختیها را تحمل کردیم،محرومیتها را بجان خریدیم و... فقط و فقط به عشق دین،

به عشق امام،به عشق رهبر و به عشق ولایت. نه چیز دیگر، اینرا همه می دانند،

بارها و بارها هم گفتیم و فریاد زدیم ونشان دادیم،اما گویا برخی نمی بینند و یا... .

ما مردم، عاشق و مطیع و دلباخته و فدایی ولایتیم.

و فقط و فقط با کسانی و تا زمانی که مطیع بی چون و چرای امر ولی فقیه باشند

همراه و همدل و همسو هستیم و لا غیر. واین قبلا به همه ثابت شده است.

اصلا حکم قرآن کریم است و ما درس آموخته مکتب قرآنیم، آنجا که در شریفه65

از سوره مبارکه مائده می فرماید: « سوگند به پروردگارت ای پیامبر(ص) که به تو

ایمان نمی آورند مگر زمانی که تو را «حاکم» بین خودشان قرار دهند و از آنچه تو

حکم کنی حتی در دلشان! نیز ناراحت نباشند و تسلیم محض تو باشند».

ما اینرا می فهمیم، حتی اگر در دلت هم ذره ای خلل ایجاد شد، حتی اگر حرفی

نزدی،حتی اگر سکوت کردی( آه از این سکوت که چه فجایعی را در طول تاریخ رقم

زده است؟) حتی اگر...

دیگر چیزی نمی گویم،که چه بگویم؟ که چه بشود؟ که بغضم بترکد و دشمن شاد

بشویم؟

فقط اینرا می گویم والاترین واجب الهی که بالاتر از هر عمل واجب و نافله ای است

اطاعت محض از ولی امر است، اینرا همه می دانند اما عمل به آن سخت است،

می دانیم سخت است ولی یک یا علی(ع) می خواهد. خود دانی! « فقط زبان

شماتت اغیار را بر ما مگشا!... عسی ان یبعثک ربک مقاما محمودا... .