بسم الله الرحمن الرحیم

خاطره ای جالب از یک دوست

امروز یکی از دوستان نقل می­کرد:

جوانی بود که به صورت افراطی و غیر معقول مقید به استخاره بود. حتی برای آب خوردن هم استخاره می­کرد. عقل و منطق و مشاوره را هم قبول نداشت.

حالا داستان ازدواج این جوان را هم بشنویم: جوان 26 ساله تصمیم گرفت دختر خانمی را به همسری انتخاب کند. استخاره خوب آمده بود و خانواده­ی دختر هم کاملا راضی بودند.

هر چه اطرافیان گفتند این دختر به دردت نمی­خورد، اهمیتی نمی­داد و حتی حاظر نبود به حرفهای آن­ها گوش بدهد.

جوان 26 ساله با دختر خانم 15 ساله زندگی را شروع کردند. جوان، همسر می­خواست و دختر، هم­بازی! هر وقت وارد خانه می­شد همسرش را یا در حال تماشای برنامه کودک می­دید و یا مشغول عروسک بازی. بعد از تمام شدن این دو کار هم می­رفت حیاط مشغول لی لی بازی می­شد.

جوان ساده لوح وقتی فهمید چه اشتباه بزرگی کرده سراغ دوستان رفت تا با آن­ها مشورت کند. دوستانش هم تنها راه نجاتش را در طلاق می­دیدند. خلاصه با توافق خانواده­ی دختر طلاق گرفتند و حتی مادر خانم از جوان معذرت خواهی کرد و برای جبران این شکست، دختر خوبی را در فامیل معرفی کرد.

جوان که سرش به سنگ خورده بود، استخاره را کنار گذاشت و با تحقیق و مشورت پذیرفت که با دختر خانم ازدواج کند.

روز عروسی که روی عروس و دامام نقل می­ریختند. عروس خانم دستم را گرفت و یواشکی گفت: فلانی ببین کی داره نقل­ها رو جمع می­کنه؟! نگاه کردم دیدم همسر سابقم قاطی بچه­ها داره نقل جمع می­کنه!!!

نکته

استخاره به معنای بسته شدن راه عقل و مشورت نیست. استخاره برای رفع تحیر است. یعنی در تصمیم گیری های زندگی وقتی با فکر و مشورت به جایی نمی رسید می توانید به عنون اخرین راه متوسل به استخاره شوید.