پادربورن

جمعه ظهر بعد از اینکه با همکاری سفارت ایران دوری در شهر برلین زدیم و مناطق دیدنی و تاریخی این شهر را از نزدیک دیدم به ایستگاه قطار مرکزی برلین رفتیم و به سمت پادربورن حرکت کردیم. در پادربورن خانم محققی که خود دستی در تحقیق و پژوهش دارد منتظر ماست. از حالا به این فکر می‌کنم که ایشان چگونه از ما استقبال خواهد کرد. در شهر پادربورن فقط یک روز اقامت خواهیم داشت و یک نشست علمی در مورد ارتباط خدا و انسان در قرآن و عهدین در دانشگاه پادربورن برگزار خواهیم کرد. در این جلسه نیز یکی از اساتید ما و دانشگاه پادربورن به ارائه مقاله خواهند پرداخت. ما در مسیر یک بار در شهر هانوفر قطار عوض کردیم و البته بدلیل اینکه قطار بعدی حدود یک ساعت و نیم بعد به سمت پادر بورن حرکت می‌کرد فرصتی پیدا کردیم تا نمازمان رو در مسجد ترک‌های اهل سنت بخونیم و کمی هم در خیابان‌های هانوفر قدم بزنیم. اما این یک ساعت و نیم خیلی سریع گذشت و ما دوباره سوار بر اسب آهنی به سمت پادربورن به راه افتادیم. هوا دیگه تاریک شده بود که قطار به پادر بورن رسید. طبق برنامه خانم محققی و یکی از همکاران دانشگاه پادربورن در ایستگاه منتظر بودند و همان‌طور که انتظار داشتیم با استقبال گرم اما با طعمی دیگر مواجه شدیم. پس از سلام و احوالپرسی بلافاصله به محل اقامت‌مان که یک مهمانسرا متعلق به راهبه‌های کلیسا بود رفتیم یک مهمانسرا با فضایی کاملاً متفاوت و دلنشین. انگاره‌های مسیحی از قبیل تمثال حضرت مریم (س) حضرت عیسی (ع) و همچنین صلیب مسیحی و مجسمه‌های گوناگون که در سنت مسیحی هر کدام دنیایی حرف و داستان دارن در راهروها و اتاق‌های این مهمانسرا نگاه‌هایمان را می‌دزدید. مهماندار ما که خود یک راهبه مسیحی سالخورده بود با نگاه مهربان خودش همه رو به سمت خود جذب کرد و دقایقی دوستان مشغول گفت‌وگو با ایشان بودند، اما ما فرصت زیادی نداشتیم،‌ بنابراین به محض دریافت اتاق آماده حرکت به سمت دانشکده اسلام شناسی دانشگاه پادربورن شدیم. آن‌شب ما در یک ضیافت شام با میزبان‌های خود آشنا شدیم و روز بعد هم نشستی علمی با آنها داشتیم و بعد از صرف نهار به همراه میزبانمان آقای پروفسور فون اشتوش عازم شهر کلن شدیم. پروفسور در کلن از ما جدا شد و ما مسیر را به سمت پاریس ادامه دادیم. این روزها من حال خوشی نداشتم و زیاد متوجه اطرافم نبودم اما باز هم گاهی صحنه‌های جدید و جالبی توجه من رو به خودش جلب می‌کرد. زیباترین توشه‌ای که در این یک روز اندوختم با شما به اشتراک می‌گذارم: در دانشگاه پادربورن و در همنشینی با استاد و شاگردانش من مشاهده کردم که دانشجویان چقدر استاد خود را دوست دارند و چه صمیمی و مهربان همدیگر را صدا می‌کنند؛ برای اولین بار بود، دیدم دانشجویی را که استادش را به نام کوچک صدا می‌زند و دیدم استادی را چه مهربان در چشمان شاگردش می‌نگریست. برای اولین بار دیدم چه راحت کنار هم می‌نشینند با هم حرف می‌زنند، می‌خندند، غذا می‌خورند و در یک کلام زندگی می‌کنند و شاید به همین دلیل بود که من جرأت کردم و برای اولین بار استادم را با نام کوچکش خواندم و او به عقب برگشت و با تعجب به دنبال منبع صدا می‌گشت و وقتی مرا یافت به من گفت: چه خوب کردی، سالها بود که دلم برای خودم تنگ شده بود... "دوستت دارم مهراب" و این آخرین جمله من بود با استادم در آن لحظه فراموش ناشدنی!

یک دانش آموز انگلیسی که روی علائم رفتاری حیوانات تحقیق می کرد به باغ وحشی در انگلستان رفت تا سراغ محل نگهداری پلنگ وحشی آفریقایی برود. او برای شروع کارش تکه هایی از گوشت را جلو پلنگ پرتاب کرد ولی قبل از اینکه پلنگ سراغ آنها برود؛ حضور یک موش کنجکاو توجه پلنگ و دانش آموز را جلب کرد و بقول خودش "آنچه باعث تعجب من و پلنگ شد این بود که موش جسور بدون توجه به اینکه ممکن بود یک لقمه چپ پلنگ شود به ناخنک زدن به تکه های گوشتی که برای پلنگ پرتاب شده بود ادامه میداد. بالاخره پلنگ از خوردن تکه گوشت ها صرف نظر کرد و مبهوت مانده بود از اینکه شاید نباید به قلمرو موش سرک کشید!

 "

معمولا فعالیت های سیاسی در فضای مجازی، در سایت های سیاسی و شبکه های اجتماعی صورت میگیره. با این وجود چند وقتی میشه که من روی سایت های بازی آنلاین زوم کردم. برام خیلی جالبه که از فعالیت سیاسی در این سایت های تفریحی هم دریغ نمی کنن و شبانه روز با پیام هایی که میفرستن، به نوعی از عملکرد رژیم آل سعود حمایت می کنن.
وقتی با پرچم کشور عزیزمون ایران وارد یکی از این سایت ها شدم، از یک کاربر با پرچم عربستان، پیامی با این مضمون دریافت کردم: «دوستت دارم وهابیت»!!! و من هاج و واج مونده بودم از این که یک عرب زبان، مسلط به فارسی، اون هم در یک سایت مخصوص بازی و تفریح، همچین پیامی به ایرانیان ارسال میکنه. از ادامه این پیام و اتفاقات مابعدش فاکتور میگیرم و میرم سر اصل حرفم!

در یک همچین فضایی، وقتی یه جوان دختر یا پسر ایرانی با پیام طرفداری از وهابیت و حمایت از کشتار شیعیان مواجه میشه، نمیتونه هیچ عکس العمل مناسبی نشون بده و اگه خیلی روی دین و مذهب خودش غیرت داشته باشه ممکنه فحاشی کنه که این عملکرد هم چیزی جز بی آبرویی برای مذهب بر حق تشیع و جمهوری اسلامی ایران نداره. این یکی از مشکلات جوان امروزی ما هست که بخاطر مشغول شدن به بازی و سرگرمی، از حقایق دنیا چشم پوشی کرده و نسبت به آگاهی پیدا کردن به اصول و مبانی اعتقادی خودش که شاکله زندگی اون رو تشکیل میده، کوتاهی کرده و بی تفاوت زندگی میکنه که در آخرت هم با او بی تفاوت عمل میشه و اگه عاقبت به شر از دنیا بره، هر چقدر زیر عذاب های اخروی داد و فریاد و ناله کنه، مامورین جهنم بی تفاوت خواهند بود!

موضوع دیگه ای که در این سایت خیلی بیشتر توجه من رو به خودش جلب کرده، اینه که اتاق های مخصوصی برای بازیکنانی از هر کشور درست کردن و از جمله کشورهایی که چندین اتاق مختلف داره، بحرین هست. در این اتاق ها چند هزار بحرینی مشغول بازی هستن. این در حالیه که مردم بحرین مشغول تظاهرات و اعلام مخالفت با سردمداران ظالم خودشون هستن و روز به روز شهدای گرانقدری رو تقدیم آرمان های والای خودشون می کنن.

اما چند نکته:
ن 1. مسئولین ما باید فکری به حال آموزش صحیح و اساسی دانش آموزان کرده و تربیت مناسب با فرهنگ و اعتقادات مذهب تشیع و آرمان های جمهوری اسلامی رو در برنامه های درسی جای بدهند.
دبستان ها را دریابید که دانشگاه ها دیر است!!!

ن 2. جوانانی که دل در گرو تشیع دارند و محبت اهل بیت علیهم السلام در دل های پاکشون جای داره، سعی بر افزایش اطلاعات داشته باشن تا اگه کسی به ناحق تهمتی به مذهب و آیین ما و انقلاب اسلامی ما روا داشت، به بهترین وجه ممکن پاسخی قاطع و کوبنده بهش بدیم و پیش مادر سادات حضرت زهرا سلام الله علیها رو سفید بشیم.

ن 3. احتمالاً اگه دهه 50 هم به این وسعت، رایانه وارد خونه و کاشانه ما شده بود، نمی تونستیم انقلابمون رو خوب پیش ببریم و خدای ناکرده با شکست روبه رو می شدیم. حضرت امام رحمة الله علیه هم از سال 42 اقدام انقلابی خودشون رو شروع کردن تا با گذشت سال های زیادی، تعلقات مردم از سرگرمی و لهو و لعب زمان طاغوت کاسته بشه و حق شناسی و آگاهی و بصیرت مردم رو بالا ببرند تا اینکه در سال 57 انقلاب اسلامی ایران به ثمر نشست.

ن 4. همه ما هم باید توجه داشته باشیم که با خانه نشینی و پشت مانیتور قرار گرفتن، هیچ فعالیت انقلابی نتیجه بخش نخواهد بود! این که در ایامی خاص، کسی "بدون عذر و دلیل" از اینترنت استفاده کنه و مخصوصا در فضاهایی مثل پیام رسان باشه، به نظر من نمونه نا آگاهی و عملکرد اشتباه در قبال آل الله علیهم السلام خواهد بود. روزهایی مثل عاشوراء، شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها، 22 بهمن و ...

"در پایان هم برای مردم منطقه دعا کنیم تا شرّ ظالمانی چون آل خلیفه از سرشان کوتاه شده و بصیرت و آگاهی آنها مخصوصا جوانانشان روز به روز افزون تر گردد."
«اللهم عجل لولیک الفرج»